«Πες το μ’ ένα ποίημα»

Η Περιφερειακή Διεύθυνση  Εκπαίδευσης Θεσσαλίας αφιερώνει την 21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, στους πρόσφυγες. Aν η ποίηση είναι λέξεις από συναίσθημα, η προσφυγιά είναι συναίσθημα δίχως λέξεις, γι αυτό

οι εκπαιδευτικοί μας εμπνέουν κι εμψυχώνουν τους μαθητές μας,

να κάνουν τις σκέψεις τους και τα αισθήματά τους ποιήματα, σαν μια μεγάλη αγκαλιά για να κλείσουν μέσα τα προσφυγόπουλα που έμειναν χωρίς σπίτι, χωρίς πατρίδα και πολλά απ’ αυτά χωρίς γονείς κι αδέρφια,

να ενώσουν τα χέρια για να σχηματίσουν ένα καθαρό μονοπάτι στον γεμάτο λάσπες δρόμο της προσφυγιάς,

να στείλουν ένα μήνυμα αγάπης που σαν ομπρέλα  θα  προστατεύει  τα προσφυγόπουλα από κακοκαιρίες και κακοτυχίες,

να δώσουν το παράδειγμα και να θυμίσουν σε όλους εμάς τους μεγάλους ότι οι δρόμοι της προσφυγιάς δυστυχώς δεν έχουν κλείσει. Εκεί που κάποτε διάβαιναν οι δικοί μας παππούδες σήμερα περπατούν ξυπόλητα  τα παιδιά απ τη Συρία που έχουν φτάσει έξω από την πόρτα μας.

Τα ποιήματα των μαθητών μας, οι σκέψεις τους και τα μολύβια τους θα γίνουν πιο δυνατά από τα ξίφη και θα στείλουν το αίτημα,  να σταματήσουν οι λόγοι που κάνουν τον κόσμο να φεύγει απ τον τόπο του, να σταματήσουν οι κάθε τύπου πόλεμοι-κοινωνικοί, οικονομικοί- και καταστροφές που ορφανεύουν παιδιά κι ελπίδες.

«Πώς να μιλήσεις στα παιδιά για την προσφυγιά έτσι κι αλλιώς τα νιώθουν όλα.

Κυρία, τι είναι πρόσφυγας;

Είναι, να μου ζητάς μια αγκαλιά

και να μην έχω χέρια

Είναι, το σπίτι μας φωλιά

σε δέντρο τσακισμένο

Είναι, η πατρίδα μας, μια λέξη

από χαλάσματα

Είναι, πουλιά που αποδημούν

για το κρύο

με λάσπες στα φτερά.

Αυτές τις λέξεις βρήκα, παιδί μου, για τον πρόσφυγα.

Όμως ο πρόσφυγας δεν είναι λέξη, είναι ξεριζωμός, παιδί μου.»

Ελένη Αναστασοπούλου

Περιφερειακή Διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας